Karczma "Pod Zielonym Smokiem"

Ulvar otworzył na ościez drzwi do karczmy i wpuścił kobietę przodem po czym ściągnął z grzbietu płaszcz i nawet bez przeciskania się przez tłum (uprzejmę 'przeprasza' całkowicie załatwiało sprawę) poprowadził ją do stolika.
Wsadził karczmarzowi w dłoń kilka złotych monet i zamówił jedzenie oraz wino (winko natychmiast, prosze pana, trza gardziołka przepłukać!) Po tym spojrzał na towarzyszkę.
-Witam w zielonym smoku, jedynej karczmie w Wiosce Rybackiej, w której nienabawisz się refluksa żołądka!

Skromnym skinięciem podziękowała za uprzejme gesty towarzysza i wkroczyła do tawerny, zupełnie się różniącej od poprzedniczki. Ten lokal można było nazywać 'kulturalnym', tamtego zaś ani trochę. Zwykle nie bywała w takich jak ta karczmach, a tamtą opuściła tylko dla tego, że serwowany trunek był wyjątkowo paskudny - do reszty była przyzwyczajona.
Zasiadła za stołem, nie przejmując się specjalnie, że to Ulvar za wszytko płaci. Nikt go do tego przecie nie zmuszał, a jej żadną ujmą to nie było.
- Wcześniej byłabym gotowa przysiąc, że w tej zapchlonej wiosce o takich miejscach mówi się w formie legendy. A jednak! Karczmarzowi należy się szacunek, że jeszcze się stąd nie wyniósł. - cmoknęła, oglądając sobie z kolei wnętrze. Standardowy wystrój porządnej karczmy, teraz sprawiał na niej wrażenie prawdziwego luksusu.

-Cóż.. Broni się chyba tylko tym, że jest jedyną taką karczmą w mieście. - mruknął Ulvar w zamyśleniu drapiąc się po brodzie. Musiał przyznać, że lubił te karczmę. Jelitówka i refluks nigdy jeszcze mu sie nie przytrafiły po winie.
Rozlał zamówiony trunek do (czystych?!) kubków i podał jeden kobiecie.
-Znieśli nieco ceny, jak tak patrzę. - oznajmił siorbiąc po chłopsku winiacza. - Chyba jeszcze wiecej klienteli chcą do siebie ściągnąć, a i dobrze. Oby nigdy nie zamykali, bo do tej dziury już nigdy nie wrócę. - prychnął opierając się wygodniej na krześle i rozglądając po raz kolejny nerwowo. Naprawdę zaczynał się martwić nieobecnością Hrechorego.

Odebrała swój kubek i natychmiast upiła z niego co nieco, by pozbyć się resztek kwasu z ust. Wino może nie było najlepszym jakie piła, ale bez porównywalnie lepsze od tego serwowanego kilkanaście minut wcześniej.
Oblizała usta i odetchnęła z ulgą. W knajpie było dość ciepło, a 'wino' i wino zaczynały powoli działać, więc poczuła się trochę zbyt duszno. Aby temu zaradzić, rozwiązała sobie koszulę pod szyją, odsłaniając tatuaż i dekolt, udowadniając tym samym, że wcześniejsze stwierdzenie Ulvara mijało się z prawdą. Nie dbała też za bardzo o to, czy ktokolwiek się patrzy, czy też nie.
- To mówiłeś, że szukasz kogoś... Co zamierzasz, jeśli nie znajdziesz tutaj tej osoby? - oparła się o rękę, wspartą na stole.

-Szukam ojca. - mruknął Ulvar wychylając duszkiem kubek i zaraz też dolewając kolejne. Przyciągnął do siebie bliżej talerz z jedzeniem i zaczął jeść. - Nie widzieliśmy się kilka lat i dopiero niedawno udało nam się ze sobą skontaktować. Umówiliśmy się w Wiosce, ale nigdzie nie mogę go znaleźć.
Nie dodał, ze zaczyna się martwić i to porządnie. Ojciec dałby sobie pewnie radę, ale zawsze.. Cóż. Ojciec miał dośc poważnego pecha, kłopoty włóczyły się za nim jak wygłodniałe szczury za rzeźnikiem.

- Oh, więc to tak... Czyż więc nie powinieneś dalej go szukać? W tym miejscu wyjątkowo łatwo o kosę pod żebro.- przesunęła palcem po brzegu kubka.
- Dość mało fortunnie miejsce spotkania sobie wybraliście. - spojrzała na niego z uśmiechem rozbawienia. To, że nie mógł w tej mieścinie znaleźć ojca śmieszne nie było, ale to, że ktoś mógł z własnej woli wybrać je na schadzki, już owszem.

Prychnął rozdrażniony. Po cholere dziewczyna mówi mu rzeczy oczywiste? Nie urodził się wczoraj, a widząc tę "niewieścinę" sądził, ze ona dopiero mleko zlizała spod nosa. I wyglądała na taką co mało przeżyła - takie cóż.. Widac, ze nie doświadczone, bo to jak z bronią i zbroją. Jeśli nie nosi śladów na sobie, znaczy, że nie była jeszcze w zbyt wielu starciach, czyli kompletnie bezużyteczny żółtodziób.
-Było nam po drodze. - odparł już nieco spokojniej dojadając całe jedzenie do końca i popijając wszystko winem. - lepiej było spotkać się tutaj, szczególnie, że Hrechory podobno idzie z daleka, po co miałby nadrabiać drogi.

Po chwili drzwi od karczmy otworzyły się ponownie, a do środka wsunęła się zgarbiona postać. Był to wysoki mężczyzna w postrzępionym płaszczu z kapturem. Mężczyzna nie był ubrany dość.. dostojnie, nawet jak na Rybacką Wioskę.
Przesuwając się w cieniu, pod ścianą znalazł w końcu pusty stolik i zamówił wino. Trzeba było przyznać, że nie widział swego syna od ładnego czasu, nie miał pojęcia, jak chłopak mógłby teraz wyglądać. Rysunek, który został dołączony do listu równie dobrze mógł wykonać niedorozwinięty szympans na dużej dawce nalewki, więc i to nie byłoby dobrą wskazówką, gdy przyjdzie do zidentyfikowania spadkobiercy.
Mężczyzna ściągnął kaptur i przyssał się do podanego wina.

Zbyła prychnięcie, nie dając po sobie poznać, jakoby cokolwiek takiego usłyszała. Właściwie nie wiedziała nawet dlaczego się zirytował, bo skoro siedział tu z nią i pił wino, to najwyraźniej nie był pewnych rzeczy świadom, bądź, co bardziej prawdopodobne, lekceważył je. Koniec końców, nie była to jej sprawa, toteż nie drążyła, tylko przewróciła oczami i dobrała się do wina.
Zaprawdę szkoda, że Ulvar nie podzielił się z nią swoimi przemyśleniami. Mogłaby wtedy wytknąć mu po raz kolejny cudowną wprost spostrzegawczość, albo dobry wzrok. Na wskroś przez prawe oko i część policzka przełaziła szrama. Delikatna co prawda, ale widoczna, za co jednak kobieta gotowa była dziękować. Jeszcze kilka cali i pożegnałaby się z okiem, a kilka dodatkowych i pożegnałaby się z głową. Miała potężnego farta unikając w ten sposób ciosu półtoraręcznego miecza... A na resztę zarzutów odpowiedziałaby śmiechem.
Do Ulvara więcej się już nie odezwała, zamiast tego odwracając gdzieś wzrok. Padło akurat na wchodzącego mężczyznę w średnim wieku, 'pięknie' odzianego. Obserwowała go tak sobie, tak jak patrzy się na ścianę, albo wodzi oczami za muchą, więc nie miała specjalnej okazji do dostrzeżenia jakiejś zależności pomiędzy nim a siedzącym przed nią towarzyszem.

Widzac brak reakcji ze strony dziecka uznał, ze faktycznie ma racje i podążył za nią wzrokiem, aż..
-Ojciec? - spytał powoli wstając od stołu i podchodząc do mężczyzny. Obszedł stół by stać przed nim i nachylił się, by lepiej móc zobaczyć twarz obcego. Faktycznie, był to Hrechory!
-Ojciec, gdzie ty byłeś? - zapytał z niedowierzaniem.
Gdyby dziewczyna nie spojrzała na obcego, Ulvar nie zauważyłby mężczyzny w ogóle. Ojciec zmienił sie tak bardzo, że dopiero po chwili Ulv mógł go poznać. Nie zmieniało to faktu, ze strasznie mu ulżyło, bał sie, ze ojciec nie zdąży przyjechać lub może coś się stanie po drodze.

Mężczyzna spojrzał na chłopca z niewyobrazalnym zaskoczeniem. Dopiero po chwili rozpoznał w nim swojego syna i uśmiechnął się szeroko.
- Synek! Nieco musiałem zboczyć z trasy, dlatego się spóźniłem. Banda upierdliwych bandytów obsadziła się na trakcie, a szczerze nie miałem ochoty mieszać się w ich plany na wieczór. Co prawda za wiele nie mam, ale to co mam nie zamierzam tracić.
Wstał i otrzepał łachmany, musiał sprawić sobie nowe ubranie, to podczas podróży sfatygowało się dośc porządnie. - Powiedz mi, dlaczego chciałeś spotkac się tutaj? Nie mogłeś poczekać w domu? - zapytał podejrzliwie ojciec.

Ulvar usiał przy stole ojca i rozsiał się wygodniej.
-Nie było mnie w domu. Sam jestem w drodze, więc jakoś tak pomyślałem, ze możemy się spotkać po drodze i wrócimy razem. - zaczął się tłumaczyć przeczesując nerwowo palcami włosy. - No i dawno się nie widzieliśmy, ładnych pare lat. Troche sie pozmienialo, i zastanawiałem się, czy u ciebie również.
Zamilkł po chwili spoglądając w bok i wzdychając sobie pod nosem. Naprawdę był ciekaw co działo się z ojcem przez ten czas, ale czuł, że nawet tak błacha rzecz może być zbyt delikatna i wolał nie drażnić byka. Z tego co pamiętał, wystarczyło słowo by z miłego Hrechorego stał się fanatycznie gniewny byk.
A takiego byka Ulvar wolał nie drażnić i definitywnie unikać.

Uniosła brwi, zdziwiona, że facet na którego przypadkowo patrzyła, okazał się być poszukiwanym ojcem Ulvara. Któż by się spodziewał...
Nie miała zamiaru wtrącać się do ich spotkania, a wręcz uznała, że nadchodził czas, by się zbierać. Szkoda jednak było odchodzić tak od razu, toteż gdy mężczyźni rozmawiali, ona zaopiekowała się kolejnym kubkiem winiacza. Musiałą sobie znaleźć inny cel do uporczywego wpatrywania się, toteż skupiła się na innym męskim gościu karczmy.

Wysłuchał uważnie, co syn miał do powiedzenia.
-Nie wciskaj mi kitu, znam cię nie od dziś. Coś przeskrobałeś i wolisz do domu nie wracać, bo Mortis cie przerżnie pasem pewnie, co? - prychnął mężczyzna uśmiechając się szeroko.
Dopiero teraz zobaczył skąd przyszedł jego syn i zobaczył..
-A co to za chłopiec z którym byłeś? Jakiś twój.. kolega? - zapytał podejżliwie. Hrechory miał nadzieję, że jego syn nie zabawia się z nieletnimi chłopcami gdzieś po kątach karczm.. Odsunął mężczyzne zdecydowanym ruchem dłoni i gwizdnął na Faoltannę.
-Co siedzisz tak sam..a! - poprawił się w ostatniech chwili patrząc na te marne, ale całkiem ładne piersiątko. - Chodź do nas, miłoby było poznać w końcu ludzi z którymi mój syn przepija pieniądze w karczmach!

Naprawdę, ona nie bywała obrażona o takie pomyłki, ale nie byłaby sobą, jeśli nie spojrzałaby na Hrechorego, jak na różowego renifera, kradnącego jej właśnie rodzynki... czy coś w tym guście.
Chwyciła za dzban z winem i oba kubki, skoro już mieli się przenosić i podeszła do stolika przy którym stała dwójka mężczyzn. Postawiła je zdecydowanym ruchem i skierowała się do starszego, wyciągając rękę.
- Miło poznać. Mnie zwą Faoltanna i rozpijam się z pańskim synem ledwo od kilku godzin.- błysnęła uśmiechem, jakby wcześniej żaden grymas nie zakwitł na jej twarzy.

Ulvar prawie wpadł na sąsiedni stolik, kiedy ojciec odepchnął go tak z nienacka. W końcu zebrał się w sobie i machnął dłonią na powitanie.
-No, widzisz, jak już znasz Foaltannę, to Foaltanno poznaj mojego ojca, Hrechorego. - mruknął zastanawiając się, czy można skrócić jej imie jakoś. Nie chciał być obraźliwy, ale na tak zawiłym imieniu można było sobie pieprzony język złamać w trzech miejscach jak nie lepiej.

Hrechory uśmiechnął się szerzej i uścisnął dłoń dziewczyny.
-No tam, o te pare godzin nie chodzi. Mam nadzieję tylko, że grzecznie się bawicie i nikogo jeszcze nie okradliście. - zagaił gawędziarskim tonem siadając przy stole i sięgając po wino. Jeszcze własne, nie będzie opijać młodych, jeszcze nie. - Więc.. Co musiało się takiego stać w mieście, że taka ładna dziewczyna jak ty zlitowała się nad tą czarną owcą?
Nie chciał mówić źle o swoim dziecku, ale Ulvar nigdy nie był zbyt błyskotliwy. Jakby ciało dorosło i miało te dwadzieścia pare lat, ale umiejętności społęczne syna zawsze były nieco.. cofnięte.
-Dobrze się bawicie w tym szczynowym mieście?

Kiwnęła grzecznie głową, choć czuła, że przy nich nie musiała robić za damę.
- A bo jest tu kogo kraść...?- spytała retorycznie, siadając.
- Pański syn jest mi bodaj najmilszym towarzyszem odkąd tu jestem. Może sobie to pan tłumaczyć ogładą Ulvara, albo poziomem tutejszych, to już jak pan woli.- mrugnęła do mężczyzn zaśmiała się zza kielicha.
- Klasyczny dupodół, to i zabawa też jak w dupodole. Albo najlepsze popijawy, albo sztych w serce i rów z gnojem. Póki co żadnej z tych atrakcji nie zaznaliśmy.

Dziewczyna weszła do karczmy. Pragnęła odpocząć nieco po podróży, a przede wszystkim posilić się czymś ciepłym, jednak zanim się za to zabrała, jej uwagę przykuła tablica ogłoszeń. No cóż, od pewnego czasu nie było osób, które zainteresowane by były najemnikiem albo najemnym złodziejem. Przewertowała szybko wzrokiem biuletyny. Większość z nich była o rzeczach błahych i prostych lub wręcz żenujących, jednak zdarzyły się również pisma, którymi już trochę bardziej się zainteresowała. Chociażby to, że jakaś banda zbójców grasuje po okolicy... Ale co innego pojedyncze osoby, a co innego cała grupa. Chociaż w sumie, z tego co tutaj napisano wynika, że nie będzie aż tak wielkiego problemu co z doświadczoną grupą zabójców lub przestępców. Szybkim ruchem zerwała ogłoszenie o nich, złożyła i wsunęła je do sakwy. To później, na początku chwila odpoczynku. Po krótkim zastanowienia stwierdziła, że weźmie jedynie napar owocowy z dodatkiem miodu. Usiadła bardziej z boku karczmy, swoim nawykiem obserwując wszystko i wszystkich dookoła.

Hrechory wyszczerzył się jeszcze bardziej. Ta babka naprawdę mu się podobała.
-Takie życie, jak widać. Ta Wiocha, co mnie dziwi, ze niektórzy nazywają ją dobrze prosperującym miastem.. jeszcze się kupy trzyma, ale co w zasadzie poradzić. - upił nieco wina po czym poprosił Ulvara, by poszedł jeszcze po coś do picia i jedzenia.
-Wybieracie się gdzieś dalej? - zapytał. Nie chciał się wtrącać ani narzucać, ale skoro już ich spotkał, a nie widział żadnej przyjaznej twarzy od ładnych paru miesięcy pomyślał, ze się delikatnie wprosi choć na chwilę.

Mechanicznie, właściwie bez większego zainteresowania czy jakiegoś celu, taksowała wzrokiem każdą wchodzącą, albo wychodzącą osobę, toteż zauważyła i rudowłosą kobietę. Raczej wyróżniała się pośród reszty gości, więc Fao krótko się do niej uśmiechnęła, zaraz jednak powracając do swojego rozmówcy.
- W planach miałam odwiedzenie Vinengael, a później wycieczkę gdzieś na południe, ale nie żebym miała tam coś specjalnie do roboty. Równie dobrze może mi się odmienić i pójdę gdziekolwiek indziej.- wzruszyła obojętnie ramionami, dając do zrozumienia, że nie przywiązuje wielkiej wagi do kierunku swych wojaży.

Ona również zwróciła większą uwagę na siedzącą przy stoliku ciemnowłosą kobietę. Gdy złapały kontakt wzrokowy, odpowiedziała uśmiechem na uśmiech. Nietrudno było jej się domyśleć, że robiły mniej więcej w tym samym fachu, w końcu miały podobne odruchy i sposób poruszania. To jednak wykrywa tylko obeznana osoba, przeciętny człowiek nic nie zauważa. Lasair postanowiła poczekać z rozmową dopóty, dopóki ta kobieta nie skończy rozmawiać z towarzyszami. Nie ma zbytnio sensu wcinać się w środek rozmowy i zwracać na siebie niepotrzebną uwagę... chyba.

Hrechory przyuważył napalone mruganie obcej babki i zwrócił się leniwie do syna.
-No, to może jak żeśmy się spotkali, pożegnasz miłą koleżankę, wymienicie się adresami do korespondencji miłosnej i zmyjesz się ze mną, hm? Nie chciałbym narzekać, ale stary jestem, Foa, rozumiesz chyba, ze staruszkiem zawsze przekichane.
Mruknął opierając się ciężko o ramie syna jakby dla poświadczenia stanu swojej kłamliwej starości. Nagliły go sprawy ściśle związane z Ulvarem. Normalnie chętnie wplątałby w nie dziewczyne, ale jeśli ma pójść szybko, faktycznie lepiej będzie pozbyć się miłej osóbki i za skóre wytargać synalka z karczmy.
- W każdym razie miło było poznać. - oznajmił chwytając dziewczynę za dłoń i czule klepiąc ją po wierzchniej stronie. Nie całował, nie wiadomo gdzie łapska wsadzała, z resztą takie zabiegi zawsze były niehigieniczne, ale czule poklepać zawsze mógł. - Do rychłego zobaczenia, co, kochana?

- To nie będzie konieczne, rzadko idzie zastać mnie dłużej w jednym miejscu.- zaśmiała się. Szkoda jej było pozbywać się towarzystwa, ale przynajmniej szybciej zbierze się do drogi.
- A jakże, świat jest mniejszy niż ktokolwiek myśli.- uśmiechnęła się na odchodne, zwracając się też do Ulvara, który wyjątkowo nic nie mówił. Kiwnęła mu na pożegnanie i siadła z powrotem, jako że jeszcze zostało trochę wina i szkoda go było tak po prostu zostawiać.

Hrechory uśmiechnął się całkiem zadowolony i zagarnął syna pod ramie. Mieli przed sobą długą rozmowę, która nie skończy się dobrze, o ile syn go nie usłucha. Ojciec miał kilka rachunków do rozliczenia z bachorem, ale to lepiej było załatwiać na osobności.
-Idziemy. - burknął napastliwie, po czym wyszedł z karczmy.
Szkoda, ale w gruncie rzeczy dobrze, że pozbyli się dziecka. Niepotrzebna im była widownia.

[zt oboje]