Dom Lucyfera Bloodbayne'a

Lucyfer otworzył drzwi niemalże kopniakiem i wpuścił kobietę przodem. W domu panował straszny nieład, chociaż było czyściej niż zwykle (może dlatego, ze długo go nie było.) Odłożył torbę na ziemię i podbiegł szybko do ogrągłego, drewnianego stołu z któego zaczął ściągać miski, talerze i puste kufle, których zawartośc już dawno uciekła z naczyń.
-Wybacz bałagan, wyruszałem w pośpiechu. - mruknął czerwieniąc się lekko na bladych policzkach.

Rena weszła do środka i rozejrzała się z zainteresowaniem. Było tutaj naprawdę pięknie, musiała przyznać. No, może nie licząc wszechogarniającego brudu. Ułożyła więc delikatnie torbę na podłodze obok tobołka Lucyfera i czekałą grzecznie, aż mężczyzna skończy sprzątanie.
W międzyczasie obserwowała tył jego pleców i kręgosłup przebijający przez cienką koszulę. Musiała przyznać, że.. Nigdy nie lubiła mężczyzn w jego typie, ale Lucyfer sprawił na niej tak miłe wrażenie, że w zupełności nie zwracałą uwagi na wygląd.
-Może pomóc? - zapytała.

-Nawet się nie waż! - krzyknął oburzony zbierając papiery i upychając je gdzieś po kątach. Zgarnął ostatnie śmieci z drewnianego krzesła i zaprosił ją gestem, wcześniej kładąc na siedzisku pstrokatą poduszkę w barwne łapy. Cóż, pamiątka po rodzicach, wysiedziana, ale bardzo wygodna, trzeba było przyznać.
-Napijesz się czegoś? - zapytał kierując się w stronę małych bocznych drzwi, które prowadziły do małego przedsionka. Te po lewej prowadziły do piwnicy, po prawej do kuchni.
-Mam troche wina, na szczęscie czas nie zagryzł jego dobrego smaku i wody.. - powąchał zawartośc małej beczułki. Stęchła. - Nie, wody jednak nie. - mruknął wylewając zawartość przez okno do ogródka i drepcząc na zewnątrz do ogrodu, by ze studzienki wyłowić jej nieco wiecej.
-W każdym razie mów, jeśli jesteś głodna, czy chcesz pić. - zawołał stając po chwili w drzwiach i zapraszającym gestem prowadzac ją do kuchni.

-Wino całkowicie wystarczy. - odparła z uśmiechem i podążyła za nim. Niestety, zaraz tego pożałowała. W kuchni było jeszcze brudniej niż w przedpokoju. Kurz był.. wszedzie.
-Widzę, że żyjesz tu sobie bardzo po.. kawalersku? - zapytała niepewnie chwytając za chusteczkę i ścierając brud z siedziska, po czym przysiadła na samej krawędzi.
Nie rozumiała jak można żyć w takim brudzie, ale cóż. Mężczyźni byli mężczyznami, niewielu doceniało czystość i przewiewność. Myśląc moment pokręciła głową i uśmiechnęła się do siebie. Nie, ona tego tak nie zostawi, nawet jesli Lucyfer pomyśli, że się rzadzi.
Wstała więc i ruszyła do bocznej ściany, po czym otworzyła (ze zgrzytem) jedno ze skrzydłowych okien, po czym rozwarła ościezyny wpuszczając do zatęchłej kuchni chłodne, wieczorne powietrze.
-Od razu lepiej, panie! - powiedziała radośnie klaskając w dłonie.

Lucyfer uśmiechnął się. Emocje zaczęły opadać. Znalazł się w bezpiecznym domu, gdzie mógł być sobą. Nie mógłby być sobą, gdyby nie gość, którego przyprowadził. Nie miał nic rpzeciwko kobiecie, ale prawda była taka, ze Lucyfer Bloodbayne nie był przyjemnym mężczyzną. Dla obcych kobiet mógł się starać być czarującym, ale na dłuższa metę wychodził z niego tylko nic nie warty gbur.
Postanowił jednak jeszcze trochę się postarać. Rozszczelnił pozostałe okna i przeszedł do innego pomieszczenia, swojej sypialni. Z szafy wyciągnął czystą pościel i zmienił nakrycie po czym zaprowadził kobietę na miejsce.
-Prosze, możesz odpocząć tutaj, ja nie mogę dzisiaj spać. Jeszcze mam dużo pracy przed sobą. - powiedział nachylając się przed małym kominkiem i prostym zaklęciem podpalając drewno i węgle.
-Gdybyś chciała wziąść kąpiel, powiedz. Przyniosę balię do sypialni.

Obserwowała w milczeniu jak otwiera okna jednocześnie popijając wino. Zignorował jej pytanie, cóż. Najwidoczniej nie chciał nic wyznawać czemu się nie dziwiła. Dopiero co się poznali. Wyczuła w nim również napięcie, a raczej dużą dozę niepewności i nerwów. Postanowiła nie naciskać i podziękowała za propozycję kąpieli.
-Jeśli nie będzie to problem, bardzo chętnie. Od dawna nie miałam możliwości wygrzać się w ciepłej wodzie. - zamruczała rozmarzona samym wspomnieniem tak błogiego stanu.
-I dziękuję jeszcze raz, że pozwalasz mi przeczekać tutaj noc. Na pewno znajdzie się tutaj jakaś kanapa, nawet jeśli nie będziesz spać całą noc, wolałabym nie zajmować twojego łóżka. - mruknęła.

-Nie ma o czym mówić. - odparł spokojnie uśmiechając się łagodnie. Zaczynała go boleć głowa. Oczywiście nie było to spowodowane Reną, jednak musiał przyznac, że odpoczynek był sprawą naglącą. - Skorzystaj z mojego łóżka, nie krępuj się rówież poruszac po moim domu. I tak nie mam niczego, co mogłoby cię zainteresować.- przyznał głęboko wierząc w to co mówi.
Wszystko nad czym pracował nie wydawało się interesować kobiet, choć mógłby się mylić. Przygotował wodę do kąpieli na kobiety, podgrzewając ją prostym zaklęciem, po czym grzecznie czekał. W między czasie wyciągnął wino i postawił na stole w "salonie", gdzie zaczekał na kobietę.